Zelfregie in actie

Slachtoffer

Vandaag was het weer zo'n dag. Eenmaal wakker nét te laat in actie gekomen om de ochtend relaxed te beginnen. Lees: de kleren die ik aan wil liggen nog verfrommeld in de wasmand, de kinderen treuzelen met hun boterham terwijl er notabene chocoladepasta op zit, ik realiseer me ineens ook een werkafspraak buiten de deur te hebben, besluit met de auto te gaan om tijd te winnen, vind alleen een "ver-weg"- parkeerplek en...voel dat ik een extra portie deo nodig heb. Vervelend al die externe omstandigheden die mij in de weg zitten. Maar...is dat eigenlijk wel zo? Maak ik mezelf niet gewoon meer slachtoffer dan ik eigenlijk ben? Slachtoffer van tijdsdruk, mijn achilleshiel. Maar daarover wellicht een andere keer meer...

Het heft in handen

Terug naar de last die die vervelende omstandigheden mij opleveren. Toegegeven, veranderen van wat er om me heen gebeurt kan ik niet, maar de manier waarop ik me ertoe verhoudt natuurlijk wel! Gaat dit niet precies over het thema zelfregie waar ik me bij mijn werkgever GITP mee bezig houdt en waar ik me verder in aan het verdiepen ben? Ja dus! Ik realiseer me dat ik de touwtjes in handen heb om mijn gedachten, gevoelens en zo ook mijn gedrag op eigen kracht te sturen. Dit kan ik als ik bereid ben om écht naar mezelf te kijken (ben ik) en ik - ook in alle drukte- bewust kan zijn van mijn patronen en vanaf een afstandje naar mezelf kan kijken (kan ik). Maar hé, er verandert nog steeds niks! Blijkbaar is er nog iets anders nodig...iets wat mij helpt om mijn koers te wijzigen en mijn doorgaans toch  redelijk ontspannen staat van zijn te hervinden onder druk?

Verantwoordelijk voor mijn geluk

Na wat mijmeren hierover besef ik dat ik het soms ook lekker vind om me, al is het maar voor even, in de eerder genoemde slachtoffermodus te wentelen. Totdat ik me realiseer dat ik hier, hoe ik het ook wend of keer, niks mee opschiet. Uiteindelijk is er niks of niemand anders verantwoordelijk voor mijn eigen geluk, voor de mate waarin ik goed ik in mijn vel zit. Dus in plaats van me alleen maar in theoretische zin te buigen over het thema zelfregie, is actie van belang! En wilskracht! Als ik wil en geloof in mijn eigen sturingskracht, kan  ik namelijk elk moment de keuze kan maken om gedoe achter me te laten en de regie te nemen over dat wat voor me ligt. Dat is mijn besluit. Simpelweg omdat het leven er dan alleen maar leuker van wordt!