woensdag 24 oktober 2012

Van boekenwijsheid naar levenswijsheid


"Wijsheid is: weten wat te doen. Deugd is: het doen!" David Starr Jordan 

Over hoe een onverwacht kado mij aan het denken zette over wijsheid...

 

Wijze uil
De uil kan met haar zeer scherpe zintuigen dingen waarnemen die wij niet eens kunnen opmerken. In de volksmond wordt gezegd dat “de uil ziet wat anderen niet zien”. Vandaar de associatie met wijsheid.

Symbool van onheil 
Naast wijsheid zijn uilen met hun grote ogen en een starre doordringende blik ook het symbool van onheil. Het lieve kleine meisje van een goede vriendin vond het misschien hierom een goede deal om haar uilenschilderij, wat ik zo prachtig vind, aan mij te schenken (dank je, Maaike!) en zelf een andere prent uit te kiezen voor op haar kamer. Eentje zonder enge ogen in de nacht...Zodat ik voortaan kan genieten van de wijsheid die deze wijze uiltjes voor mij uitstralen.

Van boekenwijsheid naar levenswijsheid
Tot zover de uil. Want wat is nou wijsheid? Gaat het dan om "boekenwijsheid? Om kennis hebben en uitdragen? Oók. Maar nog meer is wijsheid voor mij de vertaalslag kunnen maken van denken naar doen. Het in de praktijk brengen van alle theorieën, ideeën en slimmigheden. Er niet alleen over praten en schrijven, maar het léven! En dan is wijsheid ineens niet alleen met ons verstand te behappen. Dan gaat de ervaring tellen: de ervaring van het leven, van vallen en opstaan en steeds wijzer worden. 

Respect voor levenservaring
Niet voor niks dat er -vooral in andere culturen overigens- zoveel respect is voor de oude wijze man of vrouw. Deze kan ons zoveel meer leren van waar we vaak gebruik van maken. Want, zeg eens eerlijk, wie dien je er eigenlijk mee als je per sé zelf het wiel wil uitvinden? Het heeft wel wat: het meester-gezelprincipe , niet alleen voor op de werkvloer, maar gewoon om het leven te leren leven, om recht te doen aan de wijsheid die wij als mensheid in haar geheel al hebben opgedaan, om de kunst te kunnen afkijken en tegelijkertijd je eigen fouten mogen maken. 
En zo schiet mij ineens te binnen dat ik natte kranten in een nieuw paar schoenen kan stoppen die nog knellen. Geleerd van mijn oma!

Welke boekenwijsheid zou jij meer in de praktijk kunnen brengen?
En van welke wijze oude(re) man of vrouw kan jij de kunst afkijken?




Geen opmerkingen:

Een reactie posten