Had jij er ook één, een dagboek vroeger? Zo een waar je vanalles in schreef en wat je later weer stom en kinderachtig vond? Ik herinner me nog dat ik op een gegeven moment oude dagboekpagina's uitgescheurd en weggegooid heb omdat ik me kapot schaamde voor dat wat ineens zo echt leek. Want hersenspinsels zijn tamelijk veilig, maar wanneer iets zwart op wit staat, is het behoorlijk definitief en krijgt het ineens bestaansrecht. Dan kan een verlangen ineens een doel worden. En dat is best eng.
Verlangen
In mijn dagboekperiode had mijn verlangen vast vooral te maken met opgeschoten puberachtige figuren die nauwelijks weet hadden van mijn bestaan. Anno nu is dat veranderd, al blijft verlangen op veel terreinen voor mij een levendige rol spelen. Heb jij ook iets waar je (heimelijk) naar verlangt, heb je een doel in je leven? Dat kan groots en meeslepend zijn, maar ook klein en bescheiden. Soms zijn doelen nog vaag en kun je ze nog niet zo scherp onder woorden brengen. Andere doelen zijn juist weer heel concreet, maar daarbij kan de weg ernaartoe nog weinig duidelijk zijn. Er zijn doelen waarover dromen alleen al genoeg is. Dit bijvoorbeeld omdat ze echt weinig haalbaar zijn of de kansen op het bereiken hiervan erg klein. "Ik wil een miljoen winnen en dan ga ik....vul maar in." Maar hoe je het ook wendt of keert, doelen zijn er doorgaans voor om gerealiseerd te worden. En daar is dus focus voor nodig.
Focus
Meer dan eens heb je in mijn blogs kunnen lezen over het belang van focus, van het hebben van een doel. Pas dan ben je in staat je energie en inspanning te richten en is de kans op het bereiken van datgene wat je wenst veel groter. Maar hoe doe je dat eigenlijk: focussen? Van dat oude dagboek kunnen we ook vandaag de dag nog wat leren. Vage plannen bestaansrecht geven door ze te benoemen maakt ze concreet. En dat is precies wat helpt bij het focussen. Door je ideeën te benoemen, op papier of in gesprek, dwing je jezelf om een tandje dieper te graven en na te denken over hoe je eigenlijk echt ergens tegenaan kijkt, of hoe je wensen en doelen er echt uit zien.
Dus: schrijf je ideeën op, praat erover, vraag informatie en hulp en grijp kansen. Kansen om je doelen en stappenplan duidelijker voor ogen te krijgen en zo gaandeweg deels of gedeeltelijk te bereiken.
Hulp uit het universum
En naarmate je dan je plannen, ideeën en doelen deelt en ze zo steeds levendiger maakt, bouw je tegelijkertijd een netwerk op. Een netwerk van plandelers: jij vertelt iemand iets, je hoort een interessant verhaal of een leuke ingeving van je gesprekspartner, diens vriendin, buurman of collega. Je komt in contact met nieuwe kennis die relevant is voor het bereiken van je doel, en met interessante mensen die jou iets te bieden hebben en/of jij hen.
Als je echt ergens voor gaat, je open opstelt en ook hulp kan ontvangen, dan lijkt het universum je gewoon goed gezind te zijn.
Er komen nieuwe mogelijkheden op je pad en kansen doen zich voor. Serendipiteit is een mooie term voor dit vinden van iets onverwachts terwijl je er niet direct naar op zoek bent, maar wat bruikbaar is op de weg naar jouw doel!
Mooi meegenomen toch?