donderdag 29 november 2012

Wie schrijft die blijft...

                                                                                                   Getty images

Had jij er ook één, een dagboek vroeger? Zo een waar je vanalles in schreef en wat je later weer stom en kinderachtig vond? Ik herinner me nog dat ik op een gegeven moment oude dagboekpagina's uitgescheurd en weggegooid heb omdat ik me kapot schaamde voor dat wat ineens zo echt leek. Want hersenspinsels zijn tamelijk veilig, maar wanneer iets zwart op wit staat, is het behoorlijk definitief en krijgt het ineens bestaansrecht. Dan kan een verlangen ineens een doel worden. En dat is best eng.

Verlangen
In mijn dagboekperiode had mijn verlangen vast vooral te maken met opgeschoten puberachtige figuren die nauwelijks weet hadden van mijn bestaan. Anno nu is dat veranderd, al blijft verlangen op veel terreinen voor mij een levendige rol spelen. Heb jij ook iets waar je (heimelijk) naar verlangt, heb je een doel in je leven? Dat kan groots en meeslepend zijn, maar ook klein en bescheiden. Soms zijn doelen nog vaag en kun je ze nog niet zo scherp onder woorden brengen. Andere doelen zijn juist weer heel concreet, maar daarbij kan de weg ernaartoe nog weinig duidelijk zijn. Er zijn doelen waarover dromen alleen al genoeg is. Dit bijvoorbeeld omdat ze echt weinig haalbaar zijn of de kansen op het bereiken hiervan erg klein. "Ik wil een miljoen winnen en dan ga ik....vul maar in." Maar hoe je het ook wendt of keert, doelen zijn er doorgaans voor om gerealiseerd te worden. En daar is dus focus voor nodig.

Focus
Meer dan eens heb je in mijn blogs kunnen lezen over het belang van focus, van het hebben van een doel. Pas dan ben je in staat je energie en inspanning te richten en is de kans op het bereiken van datgene wat je wenst veel groter. Maar hoe doe je dat eigenlijk: focussen? Van dat oude dagboek kunnen we ook vandaag de dag nog wat leren. Vage plannen bestaansrecht geven door ze te benoemen maakt ze concreet.  En dat is precies wat helpt bij het focussen. Door je ideeën te benoemen, op papier of in gesprek, dwing je jezelf om een tandje dieper te graven en na te denken over hoe je eigenlijk echt ergens tegenaan kijkt, of hoe je wensen en doelen er echt uit zien.

Dus: schrijf je ideeën op, praat erover, vraag informatie en hulp en grijp kansen. Kansen om je doelen en stappenplan duidelijker voor ogen te krijgen en zo gaandeweg deels of gedeeltelijk te bereiken. 

Hulp uit het universum
En naarmate je dan je plannen, ideeën en doelen deelt en ze zo steeds levendiger maakt, bouw je tegelijkertijd een netwerk op. Een netwerk van plandelers: jij vertelt iemand iets, je hoort een interessant verhaal of een leuke ingeving van je gesprekspartner, diens vriendin, buurman of collega. Je komt in contact met nieuwe kennis die relevant is voor het bereiken van je doel, en met interessante mensen die jou iets te bieden hebben en/of jij hen. 

Als je echt ergens voor gaat, je open opstelt en ook hulp kan ontvangen, dan lijkt het universum je gewoon goed gezind te zijn.
Er komen nieuwe mogelijkheden op je pad en kansen doen zich voor. Serendipiteit is een mooie term voor dit vinden van iets onverwachts terwijl je er niet direct naar op zoek bent, maar wat bruikbaar is op de weg naar jouw doel! 
Mooi meegenomen toch?









zondag 25 november 2012

IQ+bewustzijn=wijsheid



                                                                                       Getty images

Voortbordurend op het verhaal van Steve Jobs, stel ik me de vraag wat de rol van intelligentie is in relatie tot succes. Het is onderzocht dat succes in werk voor een groot gedeelte bepaald wordt door cogntieve capaciteiten. Maar is dat wel echt zo?

Intelligentie
Gelukkig hebben we het allemaal: een ingewikkeld goedje van zo'n één tot anderhalve kilo dat beweging, gedrag, ademhaling, bloeddruk bestuurt en wat een bron is van emotie, geheugen en intelligentie. Onze hersenen dus. Maar liggen daarmee wijsheid en succes eigenlijk ook binnen ons bereik?
De psycholoog Raymond B. Cattell deelde intelligentie op  in fluïde intelligentie (dat wat gemeten wordt in de gebruikelijke cognitieve intelligentietests) en gekristalliseerde intelligentie, welke afhankelijk is van kennis en ervaring. Kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat naarmate je ouder wordt je gekristalliseerde  intelligentie toeneemt. Zonder dat je er iets noemenswaardigs voor hoeft te doen! Maar aan de andere kant: door cognitieve veroudering neemt je vermogen tot abstract denken en de snelheid van je denken juist af en wordt je fluïde intelligentie minder. Naast cognitief intelligent kan je tegenwoordig ook sociaal, muzikaal, sportief, spiritueel of existentieel intelligent zijn. Dat biedt wellicht kansen, maar maakt het ook wat verwarrend. 

Bewustzijn
Een uitstapje naar de achttiende eeuw, naar de visie van de Duitse filosoof Kant, levert mij meer helderheid op. Kant noemt de menselijke hersenen slechts een functie van het bewustzijn in plaats van de bron van ware kennis. Die loopt in zijn visie namelijk altijd via de zintuiglijke ervaring. Doorredenerend hierop is iemand die bovengemiddeld intelligent is, niet per definitie wijs of de bezitter van echte kennis. Toegang tot de zintuiglijke ervaring en een nieuwsgierige en open instelling zijn van een groter belang dan pure snapsnelheid.

Wijsheid
Wijsheid doet vanuit deze visie vrij vertaald, naast kennis en ervaring, een expliciet beroep op een bewuste houding. En op focus qua belangstelling en vermogens die gericht zijn op vooruitgang. Dan gaat het om verder kijken dan het niveau van het ego en op zoek gaan naar persoonlijke en universele waarheden. En dat heeft dus helemaal niks met welk type IQ of herseninhoud te maken! Natuurlijk helpt een portie verstand wel, maar daarmee alleen kom je er niet. Dat had Jobs dus goed voor ogen.

Met andere woorden: wil jij je eigen wijsheid en kans op succes stimuleren?
Groei dan met plezier in leeftijd, maak je niet druk over je IQ en/of afnemende denktempo, leef bewust geinteresseerd en sta vooral open voor de ervaring!




woensdag 21 november 2012

Hoe vergroot je je effectiviteit?



                                                                                                                             Getty images

Neem een willekeurige groep ambitieuze (management)trainees: allemaal analytisch slim en qua persoonlijkheid uit het juiste hout gesneden. Dat wil dan zo ongeveer zeggen: sociaal en contactueel vaardig, emotioneel evenwichtig, samenwerkingsgericht, in staat zowel gestructureerd als flexibel te handelen en met een open, omgevingsbewuste blik. Net afgestudeerd staan ze te popelen om hun loopbaan aan te vangen, hun kwaliteiten te ontplooien en tot wasdom te brengen.  Maar wat maakt nou eigenlijk dat de ene trainee de weg naar succes makkelijker vindt en -vanuit maatschappelijk perspectief- succesvoller wordt dan de ander?

Meer dan kwaliteit
Er blijkt meer dan een passende cognitieve en persoonlijkheidsaanleg voor nodig te zijn om uiteindelijk een gericht doel te bereiken of succesvol te zijn. Het gaat dan om iets wat maakt dat potentie ook tot uiting komt, dat ervoor zorgt dat iemand effectief is in het inzetten van zijn of haar kwaliteiten. Dit iets is eerder houding dan een eigenschap en noemen we zelfregie.

Zelfregie
Zelfregie gaat om het in brede zin alert zijn op en bewust zijn van jezelf. Bewust van je doelen en drijfveren, je gedachten, je emoties en je gedrag. Als je dit inzicht koppelt aan het vermogen om afgewogen keuzes te maken ten aanzien van wat je wel of niet zegt of doet, bepaal je actief je eigen koers. Je weet op basis van je eigen plan, je gedachten, lichamelijke signalen of reacties uit je omgeving, wat je te doen staat. En daarmee zorg je dus goed voor jezelf, weet je de ladder van effectiviteit te beklimmen en is de kans groter dat je je doelen realiseert (mits het ook daadwerkelijk jouw doelen waren die je gesteld had).

Versterken van je zelfregisserend vermogen
- Focus: het begint bij het bewust zijn van je doelen: waar ga je voor, waar ben je bereid energie in te steken?
- Bewust zijn van gedachten: welke gedachten komen (regelmatig) bij je op, door welke minder of meer realistische ideeen word je gestuurd? Naast geregeld afstand nemen en reflecteren kan ook meditatie hierin ondersteunen. Juist door stil te worden, dringen zich gedachten aan ons op die zo ook zichtbaar worden.
- Onderkennen van je emoties en lichamelijke signalen: wat voel je aan je lichaam? Waar zit bijvoorbeeld je ademhaling, heb je het warm of juist koud? En wat zegt dit je?
- Organiseer feedback om je blinde vlekken in de spotlights te zetten.
- Stuur bewust, maar waak voor overregisseren. Daarmee zou je die heerlijke flow weer missen.
- En last but not least: blijf trouw aan jezelf en maak keuzes in lijn met jouw ervaringen en behoeften!





zondag 18 november 2012

Trouw als rode draad

                                                                                          Getty images

"If today were the last day of my life, would I want to do what I am about to do today?" And whenever the answer has been "No" for too many days in a row, I know I need to change something."

De kans is groot dat deze tekst je bekend voorkomt. Hij is namelijk afkomstig uit de speech van Steve Jobs op Stanford in 2005. Op youtube is deze speech inmiddels zo'n 15 miljoen keer bekeken. Onvoorstelbaar veel. En terecht, want inspireren en motiveren kan deze man! Zelfs na zijn dood nog, mooi vind ik dat: inspiratie en energie die verder gaat dan tijd en ruimte.

Niet nieuw, wel waar
De tekst van Jobs valt zoals zoveel echte waarheden in de catagorie: niet nieuw, wel waar. Wat indruk maakt voor mij is de manier waarop hij deze wijsheden brengt, puttend uit zijn eigen ervaringen met vallen en opstaan. Deze man getuigt van echte, pure en onuitputtelijke wijsheid. En dan niet het soort wat je uit een boekje kan leren, integendeel. Een diploma heeft hij nooit gehaald. De ervaring en het doorleven ervan, speelt hier een rol.

Trouw als rode draad
Wat mij opvalt in het verhaal van Jobs is het trouw zijn aan zichzelf wat als een rode draad door zijn verhaal loopt. Hij ging zelfs zover dat hij zich decennia lang elke ochtend afvroeg of hij nog op de juiste weg zat. zo niet, dan was het dus tijd om een andere afslag te nemen, wat hij dan ook deed. En dat laatste is bij uitstek bewonderenswaardig.

Vertrouwen en trouw blijven: kan jij het?
Het komt erop aan ten eerste zicht te hebben op waar je staat en hoe dat aansluit bij jouw persoonlijke wensen, doelen, waarden en behoeften. Door alert te zijn op je gevoel en de signalen die je lijf je geeft, is het voor veel van ons wel te doen om hier een inschatting van te maken. De stap erna, concluderen dat iets anders moet, gaat ook nog wel. Maar dan...de laatste, en meest wezenlijke stap, wordt lastiger. Want hier komt het aan op lef tonen, het bekende achter je laten en vertrouwen op jezelf en op dat het leven het beste met je voor heeft. Zelfs al je hier (achteraf tijdelijke) ontberingen voor moet doorstaan. Pas later kunnen we zien dat de zaken precies zo gelopen zijn als goed is, en dat ze ons naast een zekere pijn ook veel positiefs gebracht hebben. Eigenlijk gaat het dus om het betalen van een prijs zonder dat je weet wat je ervoor terug krijgt.

Ben jij bereid voor jouw wensen een investering te doen? Wil jij stiekem een sprong in het diepe wagen en heb je, net als ik, last van koudwatervrees? Laat je inspireren door Steve Jobs en trek een kwartiertje uit om dit filmpje te kijken! En JUMP!






donderdag 15 november 2012

Kans op ontwikkeling




Persoonlijke ontwikkeling: je kan er maar druk mee zijn. Voor mij is het nog steeds een thema waar ik enthousiast over word, graag met anderen over praat en veel ideeen over heb. In veel gevallen, zo realiseer ik me, houd ik me bezig met thema's die zich aan de bovenkant van de Maslowperiode bevinden. Thema's op het gebied van zelfverwerkelijking welteverstaan. En hoewel ik het erg zinvol vind om datgene wat binnen je mogelijkheden ligt aan te grijpen, is dit gebied niet voor iedereen op deze manier weggelegd.

Shahdol
Neem nou de kinderen in de tribal villages in India. De mensen hier vallen buiten het traditionele kastensysteem en spelen geen rol van betekenis in de Indiase samenleving. Voorzieningen zoals stromend water, elektriciteit, riolering en gezondheidszorg zijn er niet. De kinderen werken van jongs af aan mee op het land in een fabriek. Dan heb je wel wat anders aan je hoofd dan nadenken over wat nou echt bij je past, hoe je je energie het beste besteedt en of nou die ene of toch die andere cursus of leergang jou net dat beetje extra kan bieden.

Levensstandaard en geluksbeleving
Persoonlijk denk ik niet dat geluksbeleving per definitie correleert met welzijn en geluksbeleving. De 500 kinderen uit de nomadendorpen in India die nu dankzij de stichting Shahdol onder andere onderwijs kunnen volgen, begeven zich op de lat van welzijn naar hun eigen maatstaven misschien wel op een hoger niveau dan wanneer wij onze eigen maatstaven op onszelf zouden loslaten. En toch gun ik het deze kinderen om hun kansen te vergroten om hun eigen leven vorm te geven en hier keuzes in te hebben. Net als de meesten van ons in het westen. Gewoon omdat ik dat zie als een soort geboorterecht van mens zijn.

Kansen mee vergroten
Samen met Monique Schoorl (www.mettayoga.nl) heb ik daarom kaarten ontworpen om geld in te zamelen voor deze kinderen. Ik vond het super spannend om er 2000 te bestellen, maar ja, je doet het goed of je doet het niet! De verkoop is al goed op gang gekomen...maar succes smaakt naar meer, zo merk ik. Succes op meer kansen voor de kinderen in India. Je voelt 'm al aankomen: mocht je willen steunen: je bent meer dan welkom!

Heb jij een persoonlijk succes wat jij zelf wil vermeerderen?

Praktisch
In een set (zie afbeelding boven) zitten 12 A5 kerstkaarten (3x4 verschillende prints), waarvan de prijs €10,00 per set is, twee sets kosten €18,00. Je kunt je bestelling doorgeven per mail aan magievoortien@hotmail.com of info@mettamooi.nl. Geef daarbij ook aan welke set(s) je wenst te ontvangen




maandag 12 november 2012

De kunst van het ontvangen

                                                      Getty images

Ben je of ken je toevallig zo iemand die geven als tweede natuur heeft? Die er plezier in heeft op de juiste momenten attent te zijn en liefde en aandacht schenkt door een ander letterlijk iets te geven? Iets kleins, een lief kaartje, een symbolisch gebaar, iets waar moeite voor is gedaan en/of waar de nodige euro's aan zijn besteed. Simpelweg omdat het een goed gevoel geeft om te geven.

Ontvang van harte
Maar hoe zit het eigenlijk met ontvangen? Als je jezelf of een ander herkent in bovenstaande, dan heb je ongetwijfeld ook de ervaring dat het gemak om te geven niet altijd samen gaat met het gemak om te ontvangen. Interessant toch? Want geven en ontvangen zijn in mijn visie onlosmakelijk met elkaar verbonden. Pas als je overvloed kan en mag ontvangen, heeft dat wat je geeft ook pas werkelijke waarde en komt er verbinding tot stand. Verbinding door het delen, creëren én vermeerderen van positiviteit en geluk. Zeg nou zelf: is het ook niet veel leuker als een ander gewoon echt blij is met jouw gebaar in plaats van dat hij of zij beschroomd reageert en zich bezwaard voelt?

Creëer een positieve cyclus
Beheers je de kunst van het ontvangen (nog) niet, terwijl geven je gemakkelijk af gaat, vraag je dan eens af waarom het nou zo lastig voor je is. En waar ben je met je geven eigenlijk op uit? Wat je antwoord hierop ook is, onthoud één ding: ook jij bent het waard overvloedig te ontvangen. En als jij deze kunst beheerst, zorg je er meteen voor dat je de gever op waarde schat en de cyclus van het tot stand brengen van een positieve cyclus in stand houdt!

Een mooie illustratie hiervan vind ik de film Pay it Forward. Voor een relaxed en inspirerend avondje bank hangen!

woensdag 7 november 2012

Leerzame signalen

                                Getty images

Herfst, de tijd waarin veel van ons weer wat gaan snotteren en vatbaarder zijn voor griepjes en andere ongemakken. Daar hebben we simpelweg mee af te rekenen, waarvoor de nodige huis-tuin- en keukenmiddeltjes tot onze beschikking staan. Kwaaltjes en fysieke klachten kunnen echter ook tot meer oproepen dan een neusspray of paracetamol.

Kwalen met een boodschap
Zo kunnen ze ons wat te vertellen hebben. Herken je dat bijvoorbeeld, dat je ineens overvallen wordt door keelpijn? En later de link kan leggen met het feit dat je ergens mee worstelt wat je niet durft te uiten? Dat je door een enkel- of knieblessure even teruggefloten wordt om het -letterlijk- rustiger aan te doen? Of dat de pijn in je bovenrug misschien wel een link heeft met alle verantwoordelijkheden die je op jouw schouders neemt?

Schepje erboven op
Ons lijf geeft ons simpelweg signalen om ons op wat voor manier dan ook te confronteren met dat wat waar we op weinig handige wijze mee bezig zijn. Vaak blijven klachten lang onbewust en doet ons lichaam er steeds een schepje bovenop qua heftigheid. Voor hen die niet willen luisteren tenminste, bewust, dan wel onbewust. Waaronder ik ook mezelf mocht rekenen. Twee jaar terug bleek ik -achteraf gezien- zo eigenwijs, dat ik het nodig had om letterlijk weg te vallen, mijn concentratie een probleem werd en ik niet meer zuiver en in proportie kon waarnemen. Alles liep door elkaar en normaal functioneren lukte me niet meer. Zelfs voor het bereiden van een eenvoudige pastamaaltijd hing ik toen meerdere malen huilend aan de telefoon met mijn welwillende partner. Dat ging dus behoorlijk ver.

Luisteren naar je lijf
Als we onze klachten al in verband brengen met een meer dieperliggende betekenis, dan zien we deze vaak pas achteraf. Zo ging het tenminste bij mij. Best jammer eigenlijk: want als we sneller inzicht hebben, zijn we ook vlotter in staat hiernaar te handelen. Dan kan ons een harde leerschool bespaard blijven en zijn we vaak ook sneller van onze klachten af. 

Toch kunnen we niet bewuster zijn dan we op een bepaald moment zijn...En kan een harde leerschool een ongelooflijk interessante, boeiende en verrijkende ervaring zijn. Achteraf tenminste, dat dan weer wel.



vrijdag 2 november 2012

Positief denken: het werkt echt!



"Het zijn niet de dingen van de wereld waardoor we van slag zijn;
het zijn onze gedachten daarover." Epictetus

Het kan te maken hebben met het soms toch wat treurige seizoen, maar ik kom de laatste weken in mijn (werk)omgeving een bovengemiddelde focus op moeilijkheden en tegenvallers tegen. Opvallend is dan wel dat na enig doorvragen, er over het geheel genomen helemaal niet meer negativiteit is, maar dat mijn gesprekspartners dat alleen maar zo beleven

Hoe ga jij om met vervelende ervaringen?
Die beleving bestaat en die wil ik ook zeker niet bagatelliseren. Wel maakt het helder dat het niet (alleen) draait om of en hoe zaken tegen zitten, maar om de manier waarop we omgaan met dat wat om ons heen gebeurt. Et voila: de sleutel tot verandering. Hoe dan?, hoor ik je denken. Nou, het is zo dat we op het grootste gedeelte van de omstandigheden waar we mee te maken krijgen geen invloed hebben. Maar die hebben we wel op de manier waarop we ernaar kijken!
Want bepalen we eigenlijk niet zelf hoeveel waarde we hechten aan bijvoorbeeld kritische feedback of een weinig plezierige situatie. En met hoeveel energie we deze voeden? Afhankelijk van de mate waarin we dat doen, kunnen we namelijk deze onplezierige situatie groter of kleiner maken. En daarmee hebben we de sleutel in handen!

Omkeren van je beleving
Je kunt er dus voor kiezen om je minder te laten beinvloeden door een negatieve ervaring. Dat klinkt simpeler dan het is. Het vraagt om jezelf niet zomaar mee te laten slepen, maar bewust de neerwaartse spiraal te keren. Probeer een onplezierige gebeurtenis eens wat meer te zien als een golf in een rustig kabbelend water. Als een golf die weer verdwijnt, waarna er zich weer wat anders aandient. Natuurlijk is het goed iets minder prettigs wat op je pad komt, serieus te nemen. Maar ben ook mild voor jezelf. Een trucje om positieve dingen te blijven zien, is ze op te schrijven. Dan heb je er net even wat meer aandacht voor, waardoor het meer beklijft. Blik bijvoorbeeld, als je eenmaal even zit 's avonds, even terug op je dag. Er is genoeg om blij mee en dankbaar voor te zijn. Ook als het je tegen zit. Echt waar. Het is alleen de -weliswaar grote- kunst om ze te blijven zien!