Deze prachtige zonnebloem in onze tuin heeft, zo schat ik in, inmiddels haar hoogtepunt wel bereikt. In letterlijke en figuurlijke zin. Ze torent parmantig boven alles en iedereen uit met haar 2.30 m. Krachtig, statig en vol vertrouwen. Interessant weetje: we hebben haar tegelijkertijd geplant met een ander zaadje. En van dat zaadje is niets meer geworden dan een miezerig hoopje uitgedroogd groen. Toegegeven, zij moest het doen met een plekje meer achterin de tuin, waarin zij deels overschaduwd werd door de platanen. Toch ontbrak het daar zeker niet aan voldoende zon... Boeiend dus: waarom slaagt het ene zaadje er wel en het andere er niet in om te groeien en te bloeien?
Gebruik jij eigenlijk alles wat in je bereik ligt om dát te bereiken wat je wil?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten