zondag 24 februari 2013

Vallen van de roze wolk of toch niet?

                                                                                                       Getty images

Een van de meest lastige dingen in mijn werk als psycholoog/ coach, vind ik wel het stellen van grenzen. Grenzen in wat ik wel of juist niet kan bieden met mijn begeleiding. Ik heb de neiging gebukt te gaan onder een soort idealisme wat zo ongeveer inhoudt dat iedereen verder te brengen kan zijn met de juiste aanpak. En maak ik het tot mijn doel om die aanpak aan te dragen of desnoods alsnog te verzinnen of ontdekken. Dit alles om de persoon in kwestie te ondersteunen bij zijn of haar vraagstelling en verder te brengen op diens weg.

Een casus
Ik werkte laatst met een coachee wiens probleem- of vraagstelling me niet erg helder werd. Ze wekte een uitgebluste indruk en gaf te kennen dat er echt iets zou moeten veranderen. Ze haalde geen plezier en voldoening uit haar werk en haar leven. Herinnerde zich zelfs de laatste keer niet dat ze uberhaupt ergens van genoten had. Heftig, vond ik. Duidelijk aangeven waar ze tegenaan liep, lukte haar echter niet. Sowieso kwam een gesprek moeizaam van de grond, haalde ze veelvuldig haar schouders op en hulde zich op vragen van mijn kant in stilzwijgen. Ik was niet de eerste psycholoog die ze had gesproken, de afgelopen jaren. Moeite om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen welzijn, formuleerde ik in eerste instantie als hypothese. Ik bewandelde verschillende wegen, maar moest op een gegeven moment tot de conclusie komen dat ik niets noemenswaardigs bijdroeg. Al mijn inspanningen ten spijt.

Weg roze wolk
Na wat hersengepijnig en collegiaal overleg,  donderde ik uiteindelijk dus toch van mijn roze hulpverlenerswolk. Een harde val...ik werd me er weer even pijnlijk van bewust dat soms de tijd nog niet rijp is en dat veranderingen op zich laten wachten. Gewoon omdat het leven iets anders met ons voor heeft. Omdat er lessen te leren zijn, die ook niet zichtbaar voor ons kunnen zijn. Omdat iemands diepste Zelf nou eenmaal andere keuzes maakt. 

Regie en keuzevrijheid
En hee...verrassend eigenlijk: dat is eigenlijk ook een kwestie van regie nemen! Op een ander, wellicht nog wezenlijker, niveau. Waarmee het cirkeltje dan weer mooi rond is. Want dat is nou precies wat ik me ten doel stel voor mezelf en mijn coachees: naast mijn eigen verantwoordelijkheid nemen, de ander ondersteunen bij het pakken van regie en daarbij zijn of haar eigen keuzevrijheid respecteren.

Net zoals de betreffende dame mogelijk nog meer teleurstellingen te verwerken heeft in hulpverleners die haar thema's niet voor haar kunnen oplossen, besef ik ook dat mijn eigen geworstel op momenten gewoon moet zijn wat het is. Zolang het lukt mijn op volle toeren draaiende hoofd te passeren (en dat is niet zo vaak als ik zou willen), lukt het me ook om dit zo te voelen Dan komt het vertrouwen en is het rustig.
En zo kon ik weer rustig slapen en met vertrouwen en plezier mijn toekomstige coachingsafspraken tegemoet zien!


donderdag 14 februari 2013

Droom in uitvoering

                                                                                    Getty images
 
Voor het realiseren van je droom en doel is ten eerste een stevige wilskracht nodig. Wilskracht iets te bereiken en hiertoe toch dat doen wat je spannend vindt, ook al voel je je hele lijf trillen, zweten en ben je alles behalve op je gemak. Hiernaast werkt het ook om een concreet plan te hebben: dat geeft meer kans op resultaat.

Wilskracht, vertrouwen en angst overwinnen
Voor het gemak ga ik er maar even vanuit dat je een ambitieuze droom hebt gedroomd, eentje die niet zo 123 te realiseren valt. Eentje waar het op z'n minst voor nodig is om uit je comfort zone te stappen en zekerheden op te geven. Je geeft je droom kans van slagen als je erin slaagt je vertrouwen je angsten te laten verslaan. Klinkt simpel, maar niets is minder waar. Ik zou het proces tekort doen als ik zeg dat je gewoon moet DOEN, springen met je ogen dicht en geloven dat er ergens wel iets zal zijn wat je val breekt of iemand die je opvangt. Toch is doen een mooie eerste stap om los te komen van het in kringetjes blijven draaien en malen. 

Actieplan 
Een plan helpt je om focus te houden, je niet zomaar door tegenslag te laten leiden en om je energie en aandacht zo goed mogelijk te richten. 
  
1. Definieer je droom: wat wil je bereiken? En is dat realistisch?
2. Waar sta je nu en waar wil je vanaf wat je niet helpt?
3. Buig wat je niet wil om naar wat je wel wil. Maak je droom zo concreet mogelijk.
4. Bedenk de eerste stap in de richting van je doel en zie deze tussenstap als doel voor nu, totdat je deze bereikt hebt.
5. Vraag je bij elke stap die je zet af hoe het je gelukt is zover te komen. Wat heb je gedaan om dit te bereiken? Wat werkte goed? Welke kwaliteiten heb je ingezet?
6. Stel je na een gezette stap voor dat je weer wat verder bent dan nu. Hoe ziet het eruit als je nu weer een (kleine) stap vooruit zou zetten? Wat zou er dan anders zijn? En waar merk je aan dat je vooruitgang hebt geboekt? Probeer dit beeld zo levendig mogelijk voor ogen te krijgen.
7. Zet op papier wat je nodig hebt om dit stapje te zetten. Denk hierbij zo breed mogelijk (bijvoorbeeld vaardigheden, hulp, contacten).
8. Maak werk van dit lijstje. Organiseer datgene wat je nodig hebt om te slagen in het realiseren van je droom! Vraag je bij twijfels onderweg af welke actie je dichter bij je doel brengt. 

En blijf vooral trouw aan jezelf en aan dat wat je echt wil!

zondag 10 februari 2013

Een dag voor een droom

                                         Getty images
                                                                          
Vandaag is het de dag om je gedachten, vermeende verplichtingen, twijfels en zorgen te laten voor wat ze zijn. Laat ze meevoeren door de zon, de wind, de regen of wat dan ook. Als je even afstand neemt, zul je merken dat er eigenlijk niet veel echt MOET, maar veel dingen juist MOGEN. En door dit besef valt het patroon van rennen, vliegen en haasten weg. Als je even je best doet tenminste...maar ook weer niet té. Dat is nou juist de lastigheid rondom het thema "loslaten".

Droom
Ik wil je uitnodigen voor een dagdroom, jouw dagdroom. Door dagdromen ontstaat een rustmoment waardoor je gedachten over nieuwe ideeën en creativiteit aan de oppervlakte kunnen komen en je afstand kan nemen van de dagelijkse beslommmeringen en druk. Dat geeft inspiratie en energie! Neem tien minuten (of meer als je zin hebt) om vandaag te besteden aan jouw dagdroom. Zoek een fijne plek uit waar je rustig kan zitten en laat dat wat wezenlijk voor jou is voor je spreken!

Hoewel alleen maar dromen ook heerlijk kan zijn, is het natuurlijk nog leuker als je je droom ook realiseert. Of ten minste een stukje daarvan!

Daarover volgende keer meer!