Zaterdag 23 augustus. En dan toch zijn ineens die heerlijke vakantieweken voorbij. De scholen gaan weer beginnen maandag. Dat voelt toch écht als het einde van de vakantie, hoewel ik zelf alweer twee weken aan de slag ben. We stappen het "normale" leven weer in. En dat doet iets. Met mij tenminste...
Mindfull op vakantie.
Dit jaar genoten we van vier heerlijke weken kamperen. Vrijheid alom. Niks hoeven op eten en drinken na en het ons buigen over de keuze tussen op de camping blijven of biijvoorbeeld het dichtstbijzijnde plaatsje aandoen voor een rondje rondom het marktplein en een ijsje. Eerst voelde dat nog wat onwennig, maar naarmate de dagen vorderden gaven we ons hier als volleerde zenboeddhisten aan over. Leven "in het nu" ten top. Heerlijk.
Mindfull in daily life.
Het deed me met enige weemoed terug denken aan jaren terug, toen ik alleen nog maar verantwoordelijk was voor mezelf en de mindfulle versie van mezelf er gewoon vaker vanzelfsprekender was. Ik moet daarbij wel zeggen dat ik zenles volgde bij Rients Ritskes, twee keer per dag twintig minuten mediteerde en ook nog eens vaker sportte. Ik voelde me er geweldig bij. Had bakken energie en stress kwam slechts in hele kleine lettertjes in mijn woordenboek voor. Even voor de record: dat is zo'n zeven jaar geleden.
Glas met troebel water.
Door dat mediteren en sporten kwam, zo zie ik het, mijn mind gewoon heel regelmatig tot rust. Konden alle gedachten, verwachtingen, oordelen etcetera lekker wegwaaien, waardoor ik weer helder werd. Waardoor ik meer energie had, meer weerstand en gewoon lekkerder in mijn vel zat. Even een metafoor: wat gebeurt er met een glas troebel water wat je even laat staan? Juist: het water wordt weer helder. Net als je hoofd dus.
Nu het werkende leven weer trekt, merk ik dat die mindfulle staat van de vakantie niet meer zo vanzelfsprekend aanwezig is. Maar ik weet nog wel heel goed hoe goed die staat me deed. Ik geloof niet dat ik nog een keuze heb. Als ik verantwoordelijkheid wil nemen voor mijn eigen welzijn (en dat kan ik met goed fatsoen niet eens niet doen met alles wat ik mijn cliënten voorhoud) dan moet ik dus weer tijd nemen om mijn glas regelmatig helder te laten worden. Nu alleen nog dat "moeten" nog in echt "willen" veranderen. Of ik maal gewoon niet langer en ik doe het gewoon. Omdat ik weet dat dat het beste voor me is.
Jij?
